به سراغ تنابنده رفتیم و با او درباره اوضاع و احوال تئاتر گفت‌و‌گو کردیم.
مشروح گفت‌وگوی فارس با وی در ادامه می‌آید:
«محسن تنابنده» درباره دلایل دوری خود از صحنه تئاتر، گفت: چند نمایش برای اجرا به من پیشنهاد شد که 4 ـ 5 تای آن با اینکه تعهد اجرا داشتند اما اصلا به موقع اجرا نخواهند رفت.
* خیلی دلم نمی‌خواهد به صحنه برگردم
این هنرمند تئاتر بیان داشت: بی‌برنامگی عجیب وجود دارد که علاقه‌‌ام از اینکه دوباره بخواهم برگردم به صحنه را کم می‌کند. به دلیل اینکه شما نمی‌توانید بر اساس تئاتر برنامه‌ریزی کنید؛ به دلیل این بی‌برنامگی خیلی دلم نمی‌خواهد که به صحنه برگردم.
* سالن تئاتر وجود ندارد/ سالن محراب فقط ارزش تاریخی دارد
وی ادامه داد: یکی از مهم‌ترین مسائل، مسئله‌ای است که همه آن را می‌دانند، در حال حاضر علاقه به تئاتر وجود دارد اما واقعا سالن به اندازه کافی وجود ندارد. به جایی مثل سالن محراب و سالن‌های از این دست سالن نمی‌گویند، آن‌ها اصلا هیچ ارزشی جز تاریخ ندارند.
* مدیران فرهنگی باید به تماشاگر احترام بگذارند
این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون، مدیریت تئاتر را در بروز این مشکلات دخیل دانست و بیان داشت: این مسائل به مدیریت تئاتر بر‌می‌گردد، یعنی اینکه شما باید برای تماشاگر تئاتر اهمیت قائل شوید. تئاتر به معنای بزرگ‌تر به یک مکان هم گفته می‌شود که یک عده‌ای به تماشای تئاتری دیگر می‌روند. پس تئاتر یک مکان است، مدیران تئاتری یا فرهنگی باید به تماشاگر احترام بگذارند، زیرا یک قسمت تئاتر تماشاگر و قسمت دیگر گروه سازنده است.
وی ادامه داد: برای تئاتر که تسهیلاتی وجود ندارد، خوب وقتی برای تماشاگر هم تسهیلاتی قائل نمی‌شوید، طبیعی است که تئاتر به حاشیه می‌رود. الان مهم‌ترین مجموعه تئاتر این مملکت، تئاتر شهر است که به دلیل عدم برخورداری از امکانات رفاهی تماشاگر را برای دیدن تئاتر به جبر و گریه می‌آورد. یکی از مهم‌ترین عناصر تئاتر که بدون آن تئاتر معنی ندارد، تماشاگر است. وقتی هیچ اهمیتی برای تئاتر قائل نیستیم، چه انتظاری داریم؟
تنابنده بیان داشت: الان خود من هم وقتی می‌خواهم بیاییم تا تئاتر دوستان را ببینیم با فلاکت می‌آیم تا یک تئاتر ببینم؛ حالا خانواده‌ها چه طور می‌توانند بیایند تئاتر را ببینند؟
* ما یک سری آدم خودخواه هستیم/ خودمان می‌بینیم و لذت می‌بریم!
بازیگر فیلم سینمایی «هفت دقیقه تا پاییز» گفت: قسمت دیگر احترام گذاشتن به تماشاگران تئاتر است و بخش دیگر سازندگان است. سازندگان هیچ ارزشی برای تماشاگر عام قائل نیستند. یعنی در سبد فرهنگی ما انواع تئاتر‌ها وجود ندارد تا بتوانیم انواع تماشاگر را جذب کنیم. فقط یک سری آدم خودخواه هستیم که برای خودمان می‌سازیم و خودمان پای آن می‌نشینیم و لذت می‌بریم که ارزشی ندارد. اگر قرار است تئاتر آن کارکرد خود را داشته باشد باید با توده مردم در ارتباط باشیم.
این نویسنده و بازیگر تئاتر و سینما ادامه داد: روزی «داود میرباقری» در دوره «حسین پاکدل» آمد و دو تئاتر عوام‌پسندانه را تولید کرد که این نمایش‌ها با اقبال مواجه شدند و واقعا ما وقتی تماشاگر را نگاه می‌کردیم دیگر کسی خودی نبود و تماشاگر عام در سالن حضور داشت.
به گفته تنابنده، امروز گروه سازنده هیچ ارزشی برای تماشاگر قائل نیست و هیچ احترامی به او نمی‌گذارد.
وی گفت: چند وقت پیش رفتم خانه هنرمندان تا نمایش «حساب پرداخت نمیشه» با
بازی هدایت هاشمی را ببینم. سالن انتظامی هیچ امکاناتی نداشت و بازیگران
خیس عرق بودند، طبیعی است که شما هدایت هاشمی را فراری می‌دهید.
* وضعیت تئاتر به سمت منفی حرکت می‌کند
وی در پایان خاطرنشان کرد: به نظر من در حوزه مدیریتی در سینما و تئاتر همه چیز خیلی ضعیف است. حالا در تئاتر همه چیز بیشتر مأخوذ به حیا‌تر است ولی در سینما فاجعه و زجر‌آور است. ما تئاتری‌ها با حداقل‌ها هم راضی هستیم اما وضعیت تئاتر الان رو به منفی است. در واقع می‌توان گفت که امروزمان بهتر از فرداست. چون امروز به حد کافی بد هست اما هیچ چشم‌اندازی نسبت به فردا نداریم و یقینا با این شرایط فردا بدتر از امروز است.
